میهمانی تابستانی

شاید خیلی از ما ها نخوایم اینو قبول کنیم اما هر بار که می نویسیم ، هر بار که انگشتامونو روی کیبرد کوچولوی روی صفحه ی موبایلمون میچرخونیم و از احساساتمون و روزمرگی هامون میگیم یه دگرگیسی کوچیک یه گوشه از وجود ما اتفاق میوفته این دگرگیسی ها میتونن با هم جمع بشن یا حتی از هم دیگه کم شن و دست آخر مثل یه صخره که قطره های آب اونو تراشیده باشن تبدیل میشیم به یه آدم دیگه . یه آدم قوی تر صبور تر شایدم ضعیفتر .